అదీ సంగతి ...

ఈమధ్య మా ఆఫీసుకి వెళ్లే ప్రయాణ సమయంలో ముసురుకొనే ఆలోచన్లను కాస్త మీతోకూడా పంచుకుందామని, ఇలా :)

మీరెప్పుడైనా క్యూల్లో నుంచున్నట్లైతే, ఎప్పుడూ, మన ప్రక్క క్యూ మన క్యూ కన్నా ఫాస్ట్ గా కదులుతున్నట్టనిపిస్తుంటుంది కదా :), ఇది రోడ్డుమీద వాహనాల క్యూలక్కూడా వర్తిస్తుంది. ఇండియాలో డ్రైవింగు, లేన్ డిసిప్లేన్ అనేవి ఆక్సీమోరన్ లాంటివని మీకు ప్రత్యేకంగా చెప్పనక్కర్లేదనుకుంటా కదా, సరే మనమేళ్లే లేన్ ఫాస్ట్ గా కదలకపోతే, ప్రక్క లేన్ లోకి దూకు అనేది మనలాజిక్కు, అదీ కదలకపోతే ఆ ప్రక్కలేన్లోకో లేకపోతే ఈప్రక్క లేన్లోకో దూకుతూ దూకుతూ ఎలాగోలా ఆఫీసుకి టైంకి చేరామా లేదా అనేదే ప్రశ్న. ఇలా దూకడంలో అప్పుడప్పుడూ ఈప్రక్కవాడినో ఆప్రక్కవాడినో ముద్దెట్టేసుకుని వాడితో ఓ నాలుగనిపించుకుని భలే మజా వస్తూంటుంది :)

ఇలా దూకుతూ దూకుతూ వెళ్తూండగా, లేటుగా అయినా లేటెస్టుగా కనిపెట్టిందేమంటే, ట్రాఫిక్కు సిగ్న్ల్సనేవి నార్మలైజేషన్ పాయింట్లు. మనమెంత కంగారుగా వెళ్దామన్నా, వేరే ఎవరైనా వెళ్లిపోదామనుకున్నా, ట్రాఫిక్కు సిగ్నల్దగ్గరో, జాంలోనో ఇటూ అటూ చూస్తే మళ్ళీ వారే :). సో, ఎంత కంగారుపడినా, మళ్లీ అక్కడే, అదీ సంగతి ... (ఈ మూడు చుక్కలగురుంచొకసారి చెప్పుకోవాలి, పిట్టకథ: చిన్నప్పుడు పరీక్షల్లో ఎట్సెట్రా ఎట్సెట్రా అని చెప్పడానికి ఈ చుక్కలు పెట్టేవాళ్లం కదా, పరీక్ష పేపర్ ఇంకా సరిగ్గా నిండటంలేదని అనుమానమొచ్చినప్పుడు, ఈ చుక్కల సంఖ్య పెరిగిపోతుండేది :), అంటే ఓ పది పదిహేను చుక్కలు, ప్లేసు సరిపోకపోతే ఓ రెండు చుక్కలు, ఈ టైపులో నడిపించుకొచ్చేస్తుంటే, ఓ క్రొత్త క్లాసులో ఓ క్రొత్త మాష్టారొచ్చి, ఈ చుక్కల సూత్రం చెప్పారన్నమాట, మీ ఓపిక్కొద్దీ చుక్కలుకాదు, ఎప్పుడైనా మూడే చుక్కలుపెట్టాలని, అంతే, అక్కడనుండి, మన పరీక్ష పేపర్ సైజ్ రిక్వైర్‌మెంట్ తగ్గిపోయింది, చుక్కలతోపాటుగా :))

ఇలా లేన్లు దూకినట్టే కొంతమంది కంపెనీలే దూకేస్తుంటారు, కెరీర్ గ్రోత్తో, సాలరీ గ్రోత్తో, ఇంకేదో గ్రోత్తో అనుకుంటూ, గోతిలో పడుతూంటారు, ఈ నార్మలైజేషన్ టెక్నిక్కులు అర్ధంచేసుకోలేక :), ఇది నాఅపోహ లేక నిజమేనా, మీకేమనిపిస్తోంది?